از جمله محکم ترین دلایلی که هر عقل سلیم و دور از تعصبی را مجبور به قبول ولایت علی علیه السلام می کند روایتهایی است که در شان آن حضرت نازل شده و در کتابهای صحیح اهل سنت موجود می باشد که ما به مرور به ذکر این روایات می پردازیم.

1- حدیث مدینه

این حدیث به تنهایی کافی است تا ولایت و رهبری امام علی علیه السلام را بعد از پیامبر اثبات کند. همگان می دانند که سزاوار است که جاهل از دانا تبعیت کند و عالم کسی است که هدایت می کند و جاهل کسی است که بیشتر از هر کس به هدایت شدن نیاز دارد. به گواهی تاریخ امام علی علیه السلام داناترین همه صحابه بوده است و همگان در مسائل مهم و دشوار به او مراجعه می کرده اند و هرگز کسی ندیده است که علی در مساله ای به یکی از اصحاب مراجعه کند.
 این ابوبکر است که می گوید: (خدا مرا برای مشکلی نگه ندارد که ابوالحسن مرا در نیابد و به دادم نرسد.) (استیعاب/ ج 3/ ص39، مناقب خوارزمی/ص48، الریاض النظره/ج2/ص194)
و این عمر است که می گوید: (اگر علی نبود قطعا عمر هلاک می شد) (همان منابع)

و این ابن عباس(حبرامت) است که می گوید: (علم من و علم همه اصحاب محمد کجا و علم علی کجا؟ علم من و تمام اصحاب پیامبر در مقابل علم علی، قطره ای در مقابل دریاست) (همان منابع)
در حالیکه این ابوبکر است که زمانی که در مورد کلمه (ابّ) در آیة (وفاکهه و ابّا) می پرسند، می
گوید: (چه آسمانی بر من سایه می افکند و چه زمینی مرا در بر می گیرد که من درباره کتاب خدا چیزی بگویم که از آن بی خبرم؟)

و این عمر است که می گوید: (همه مردم حتی زنان از عمر فهمیده ترند) ( سنن دارمی/ج1/ص54، تفسیر ابن کثیر/ج4/ص232،الدر المنثور/ج6/ص111)

در حالیکه این علی علیه السلام است که با صلابت و قوت نفس تمام می فرماید: (از من بپرسید پیش از آنکه مرا از ست بدهید، به خدا سوگند اگر از هر چیز که واقع می شود تا روز قیامت بپرسید، من به شما خبر خواهم داد. از کتاب خدا بپرسید  که به خدا سوگند من بهتر از همه می دانم که چه آیه ای در کجا نازل شده؟ در شب نازل شده یا در روز؟ در دشت نازل شده یا در کوه؟) (الریاض النظره/ج2/ص198،تاریخ الخلفای سیوطی/ص124،الاتقان سیوطی/ج2/ص319،فتح الباری/ج8/ص485، تهذیب التهذیب/ج7/ص338)

اما حدیث شریف مدینه به شرح زیر است:

حاکم نیشابوری از بزرگترین دانشمندان اهل سنت در کتاب مستدرک صحیحین جلد سوم صفحه 127 و نیز ابن کثیر دمشقی در کتاب تاریخ مدینه دمشق جلد7 صفحه358 و احمد بن حنبل در کتاب مناقب خود با سند خود از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل می کنند که فرمود: (انا مدینه العلم وعلی بابها)(من شهر علم هستم و علی دروازه آن است)

واضح است که برای ورود به هر شهری باید به دروازه آن رجوع کرد و هر کس که بخواهد وارد شهر علمِ پیامبر اکرم گردد، باید به دروازه آن یعنی علی علیه السلام مراجعه کند.